Τι να πρωτοπεί κανείς για τη Μητέρα της Επανάστασης. Η Mon Mothma, η γερουσιαστής με το αγγελικό πρόσωπο και την ατσάλινη αποφασιστικότητα, δεν είναι απλώς μια ηρωίδα της Εξέγερσης. Είναι μια γυναίκα παγιδευμένη ανάμεσα σε δύο συγκρουόμενους ρόλους: αυτόν της μητέρας και αυτόν της σωτήρος ενός ολόκληρου γαλαξία.
Με αφορμή τη Γιορτή της Μητέρας, που ήρθε και πέρασε, και με τον μύθο της Shmi Skywalker και της Padmé Amidala να στέκουν σαν αψεγάδιαστα πρότυπα, ας ρίξουμε μια ματιά σε μια εντελώς διαφορετική μητέρα: τη Mon Mothma του Andor.
Αν η Shmi είναι το υπόδειγμα της απόλυτης αυτοθυσίας και αγάπης και η Padmé ένα σύμβολο ηρωικής αυταπάρνησης, τότε η Mon Mothma είναι η ενσάρκωση της δύσκολης, σύνθετης πραγματικότητας. Ενός κόσμου όπου το σωστό δεν είναι πάντα δίκαιο, κι όπου οι καλύτερες προθέσεις μπορούν να οδηγήσουν στις πιο οδυνηρές πράξεις.
Γιατί ποια μάνα, όσο και να αγαπά, μπορεί να προστατέψει το παιδί της όταν οργανώνει έναν πόλεμο; Όταν διακινδυνεύει ζωές, χρηματοδοτεί αντάρτικα δίκτυα και παίζει διπλό παιχνίδι στη σκιά της Αυτοκρατορίας, πόσο «καλή» μητέρα μπορεί να είναι;
Η Leida, η κόρη της, την κατηγορεί ότι την πηγαίνει σχολείο μόνο για τα μάτια του κόσμου. Την απορρίπτει, την αντιπαθεί, και τελικά η Mon κάνει το αδιανόητο: της κανονίζει έναν γάμο συμφέροντος, αναπαράγοντας τον ίδιο κύκλο καταπίεσης που βίωσε κι εκείνη. Κι όμως, η πράξη της αυτή, όσο αποτρόπαια κι αν φαίνεται, έχει ένα σκοπό: τη σωτηρία της Εξέγερσης. Ένα βήμα πίσω ως μητέρα, για να κάνει δέκα μπροστά ως ηγέτιδα.
Μπορούμε να την κατηγορήσουμε; Ναι. Είναι κακή μάνα; Ίσως. Είναι όμως και η μοναδική που μπορούσε να στήσει το δίκτυο αντίστασης που θα οδηγούσε στον Endor, στον θάνατο του Palpatine, στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Πόσο βαρύνει αυτό απέναντι στη δυστυχία της κόρης της;
Η Mon Mothma δεν είχε δίπλα της έναν Bail Organa, έναν σύζυγο συμμάχο. Δεν είχε τη δυνατότητα να αναθρέψει την κόρη της σ' ένα παλάτι με στοργή και ασφάλεια, όπως η Breha και ο Bail με την Leia. Η ίδια ζούσε σ’ ένα σπίτι γεμάτο παγωμένες ματιές και κοφτές λέξεις. Η Leida μεγάλωσε αντικρίζοντας την αδιαφορία του πατέρα της και τη σιωπηλή ενοχή της μητέρας της. Και τελικά η Mon, εγκλωβισμένη και μόνη, θυσίασε την κόρη της για να κρατήσει ζωντανό το όνειρο της Ελευθερίας.
Η ίδια το είπε: "It’s like feeding her into the same system that trapped me." Το ήξερε. Και το έκανε. Και αυτό είναι που πονάει πιο πολύ.
Αλλά για να είμαστε δίκαιοι, η Mon Mothma δεν πρόδωσε τη μητρότητα. Την υπηρέτησε με τον πιο επώδυνο τρόπο. Δεν είναι η καλύτερη μητέρα για την κόρη της. Είναι όμως η καλύτερη μητέρα για την Εξέγερση. Και χωρίς εκείνη, ο γαλαξίας δεν θα είχε καμία ελπίδα.
Γιατί κάποιες φορές, το πιο μητρικό πράγμα που μπορεί να κάνει κανείς... είναι να σώσει όλα τα παιδιά.
Διαβάστε επίσης:
Το "Horror" Επεισόδιο Του K-2SO