Η δεύτερη σεζόν του Andor συνεχίζει την εξαιρετική δομή της σε τριπλέτες επεισοδίων και αυτή τη φορά το τίμημα είναι πιο βαρύ από ποτέ: χάσαμε τον λαό του Ghorman. Μετά τον Brasso στα πρώτα τρία επεισόδια και την Cinta στα επόμενα, το τρίτο μέρος (επεισόδια 7-9) μάς φέρνει στο πιο σκοτεινό και αποκαλυπτικό σημείο της σειράς ως τώρα.
Ένα χρόνο μετά τα γεγονότα του έκτου επεισοδίου, βρίσκουμε τον Cassian και την Bix στη βάση των ανταρτών στο Yavin, φέρνοντάς μας πιο κοντά από ποτέ στα γεγονότα του Rogue One. Η μετάβασή του από τις μυστικές επιχειρήσεις του Luthen σε μια πιο οργανωμένη, στρατιωτικοποιημένη επανάσταση γίνεται εκτός οθόνης και αυτό αφήνει ένα μικρό κενό – θα θέλαμε πολύ να δούμε πώς οργανώθηκε η Rebel Alliance σε αυτόν τον χρόνο. Βέβαια, έτσι λειτουργεί συχνά το Star Wars: τα μεγάλα βήματα γίνονται στο υπόβαθρο, με την ουσία να δίνεται μέσα από τις επιλογές των χαρακτήρων.
Ο Cassian, ως γέννημα-θρέμμα της αντίστασης, δεν ταιριάζει εύκολα στο πειθαρχημένο πλαίσιο. Κι αυτό γίνεται σαφές όταν ο Wilmon επιστρέφει στον Yavin και, με εντολή του Luthen, στρατολογεί τον Cassian για να δολοφονήσουν την Dedra Meero. Δεν υπάρχει συντονισμός, δεν υπάρχουν εγκρίσεις – απλώς φεύγουν με ένα μεταγωγικό. Ο Draven έξαλλος, ο Luthen σταθερός στην αμφιλεγόμενη στρατηγική του. Εδώ βλέπουμε κάτι που μας συναρπάζει στο σύμπαν του Star Wars: τις διαφορετικές αντικρουόμενες απόψεις μέσα στην ίδια την Επανάσταση, και τις συγκρούσεις μεταξύ τους. Ο Cassian και ο Luthen λειτουργούν πέρα από το επίσημο πλαίσιο – κι όμως κυνηγούν τον ίδιο στόχο.
Ο Ghorman που βρίσκει ο Cassian δεν είναι η ίδιος με αυτόν που είχε επισκεφτεί πριν ένα χρόνο. Το σχέδιο του ISB να προκαλέσει ριζοσπαστικοποίηση απέδωσε: οι Ghor είναι έτοιμοι να εξεγερθούν. Το κλίμα ηλεκτρισμένο, η ένταση αυξάνεται δραματικά, η ατμόσφαιρα αποπνικτική. Οι Ghor συγκεντρώνονται στην πλατεία, τραγουδούν στη γλώσσα τους, προσπαθούν να κρατήσουν τον πολιτισμό τους ζωντανό απέναντι στην Αυτοκρατορία. Δεν ξέρουν ότι βαδίζουν προς τη σφαγή.
Και όταν ξεσπά το χάος – με έναν αυτοκρατορικό σκοπευτή να πυροβολεί δικό του άνθρωπο ώστε να ξεκινήσει η σύγκρουση – η πλατεία μετατρέπεται σε κολαστήριο. Το Andor για άλλη μια φορά δεν φοβάται να παρουσιάσει ωμά, ζόρικα θέματα. Από την απόπειρα βιασμού στο πρώτο μέρος, στα "ναρκωτικά" στο δεύτερο, και τώρα σε μια πράξη γενοκτονίας. Ναι, είναι Star Wars, αλλά δεν είναι όλα για τα παιδιά. Κι αυτή είναι η δύναμη του Andor: Τολμά να είναι κάτι άλλο, πιο ενήλικο, πιο σκληρό.
Ο Syril, περιπλανώμενος στο μέσο της σφαγής, χάνει κάθε ψευδαίσθηση για το τι σημαίνει “τάξη και νόμος”. Η εμμονή του να πιάσει τον Cassian τον οδηγεί σε μια επική σκηνή σύγκρουσης. Οι δυο τους, δύο αντικρουόμενες πορείες – ο ένας παλεύει για την ελευθερία, ο άλλος υπηρέτησε ένα καθεστώς που πίστευε πως ήταν δίκαιο. Ο Cassian δεν τον αναγνωρίζει καν. “Who are you?” – μια φράση που μαχαιρώνει την καρδιά του Syril και δείχνει πόσο ασήμαντος ήταν για τον Cassian. Κι αμέσως μετά, ο Syril σκοτώνεται από μια βολή. Τραγικό. Δεν ήταν καλός, δεν ήταν κακός – ήταν άνθρωπος. Και το Andor μάς τον παρουσίασε έτσι, με τρόπο σπάνιο για το Star Wars.
Κι ενώ νομίζουμε πως η ένταση κορυφώθηκε, έρχεται η πρώτη συνάντηση του Cassian με τον K-2SO. Η σκηνή είναι σκέτος τρόμος. Ο K-2 μπαίνει σαν οργισμένη μηχανή θανάτου, ρίχνοντας ανθρώπους τριγύρω σαν κούκλες. Ένα όχημα τον διαλύει στη μέση και ο Cassian βλέπει μέσα του δυνατότητες. Η “πρώτη συνάντηση” του Tony Gilroy είναι το πιο ανατριχιαστικό που έχουμε δει. Ξαναβλέπουμε το Rogue One με άλλο μάτι πλέον.
Κι όλα αυτά συμβαίνουν μέχρι το τέλος του όγδοου επεισοδίου. Έχουμε ακόμα ένα επεισόδιο μπροστά μας – κι αυτό εστιάζει στην Mon Mothma.
Το ένατο επεισόδιο ξεκινά με τους Ghor να τραγουδούν ενώ εμφανίζεται το λογότυπο της σειράς – παγωμάρα. Η Γερουσία σε πανικό. Η Mon Mothma συζητά με τον Bail Organa (δυστυχώς όχι ο Jimmy Smits αλλά ο Benjamin Bratt), και αποφασίζει πως ήρθε η ώρα να μιλήσει δημόσια εναντίον του Palpatine. Ξέρει τι διακινδυνεύει – η ζωή της κρέμεται από μια κλωστή. Ο Luthen όμως την ταράζει περισσότερο από τον Αυτοκράτορα. Όταν της αποκαλύπτει ότι ο έμπιστός της δουλεύει για εκείνον, η Mon καταρρέει. “Εσύ με τρομάζεις πιο πολύ απ’ όλους,” του λέει. Εκείνη τη στιγμή βλέπουμε πόσο θολή είναι η ηθική γραμμή του Luthen. Θέλει να ρίξει την Αυτοκρατορία, αλλά χρησιμοποιεί τα ίδια μέσα μ’ αυτήν. Μέχρι πού φτάνει η δικαιολογία;
Την επόμενη μέρα, η Mon ανεβαίνει στο βήμα της Γερουσίας. Κάποιοι γερουσιαστές μιλούν για “βίαιους επαναστάτες”. Η Mon όμως κατηγορεί ευθέως την Αυτοκρατορία για τη σφαγή στον Ghorman. Η ερμηνεία της Genevieve O’Reilly είναι συγκλονιστική – αυτή είναι η στιγμή που όλη η πορεία της στο Star Wars χτίστηκε. Η Μοn εγκαταλείπει την ασφάλεια και μπαίνει ανοιχτά στον αγώνα. Η σύγκριση με τις σκηνές της στο Rebels και το Rogue One απογειώνει το συναίσθημα.
Το τρίτο μέρος της σεζόν είναι ίσως το πιο δυνατό μέχρι τώρα. Πολιτικό, βίαιο, ανθρώπινο, βαθιά Star Wars και ταυτόχρονα μακριά από τα στερεότυπα του Star Wars. Με το φινάλε να πλησιάζει, το Andor μας υπενθυμίζει γιατί είναι το πιο ώριμο και προσεγμένο πρότζεκτ του σύμπαντος εδώ και δεκαετίες.
Πόσο πιο βαθιά μπορεί να μας πάει η σειρά στο επόμενο τρίπτυχο;
Διαβάστε επίσης: