Star Wars: Jango Fett #4 - Review

NewsRoom
By -
 

TRAIL OF LOST HOPE, PART 4

Στα χρόνια πριν από τον Πόλεμο των Κλώνων, ένας μοναχικός κυνηγός επικηρυγμένων διασχίζει τον γαλαξία, ένα κυνήγι τη φορά. Το όνομά του είναι.... Jango Fett!

Ο Jango Fett έχει εντοπίσει τον κλέφτη ενός πολύτιμου κειμηλίου μετά από μια ληστεία που έχει φέρει έναν πλανήτη στα πρόθυρα του πολέμου. Όταν όμως το κειμήλιο που ανακτάται αποδεικνύεται ψεύτικο, ο μεγαλύτερος κυνηγός επικηρυγμένων στον γαλαξία βρίσκεται στο στόχαστρο κάθε αντιπάλου στον συγκεκριμένο τομέα.

Έχοντας στο πλευρό του μόνο τη δολοφόνο Aurra Sing και έναν νεαρό επαναστάτη Nautolan, τον Nakano Lash, ο Jango ετοιμάζεται να προχωρήσει στην επίθεση.....

Αν μου λέγατε στην αρχή αυτής της τετραμερούς μίνι σειράς ότι το Jango Fett #4 θα ήταν ένα από τα πιο συνδεδεμένα, αποκαλυπτικά Star Wars κόμικ εδώ και πολύ καιρό, ίσως να μην σας πίστευα, αλλά να 'το. Μόνο σε αυτό το τεύχος βλέπουμε το σχεδόν μοιραίο κάταγμα της θητείας του Chancellor Valorum, την αρχή της Nakano Lash, την ιδέα ότι ο Jango είναι πατέρας και τον Fett να γνωστοποιείται στον Count Dooku (ενώ ήταν ακόμα μέλος του Τάγματος των Jedi). Αυτά είναι πολλά που πρέπει να χωνέψουμε, αλλά πριν ασχοληθούμε με αυτά υπάρχει μια ιστορία που πρέπει να ολοκληρωθεί.

Ξεκινάμε με το HoloNet News να αποφασίζει ποιες σημαντικές ιστορίες θα καλύψει, και ενώ τα περισσότερα από αυτά είναι άσχημα νέα (εμπορικοί αποκλεισμοί, πολιτικές διαμάχες και τα συνεχιζόμενα ζητήματα σχετικά με την κλοπή του αγάλματος της Ελπίδας του Glee Anselm) υπάρχουν και κάποια καλά νέα, αλλά η συζήτησή τους διακόπτεται από τον Jango, την Aurra και την Nakano που μπαίνουν στο σταθμό και απαιτούν να δουν πλάνα από τη ληστεία. Εδώ είναι που η Nakano συνειδητοποιεί ότι ο πρέσβης των Nautolan Fiarok της την έστησε, έκλεψε την Ελπίδα και την αντικατέστησε με μια ψεύτικη. Με αυτό το αποδεικτικό στοιχείο στην τσέπη τους παίρνουν ένα camdroid, αφήνοντας τη Nakano πίσω να αναλογιστεί την επόμενη φάση της ζωής της, με το κυνήγι επικηρυγμένων να φαίνεται ελκυστικό.




Εδώ έχουμε το δεύτερο από τα ζουμερά κομμάτια του 4ου τεύχους, καθώς η Aurra συγχαίρει τον Jango για τις ικανότητές του ως πατρική φιγούρα, βάζοντας στο μυαλό του τη σκέψη της πατρότητας, καθώς επιστρέφουμε στην Jaloria και στην αναμέτρηση με τον Vigor Struk και τους κολλητούς του. Ξεσπά μια μάχη/καβγάς, με τον Jango και το beskar του να δοκιμάζονται στα όριά τους, ενώ η Aurra κόβει τους αντιπάλους. Βλέπουμε τον Jango να μάχεται με τον Cradossk, τον πατέρα του Bossk, μέχρι που η μάχη ολοκληρώνεται από το rocket pack του Jango, το οποίο τυλίγει τους εχθρούς τους στις φλόγες. Έτσι μένει μόνο ο Struk που επιτίθεται στον Jango αλλά όχι πριν συνειδητοποιήσουμε ότι είναι ένα cyborg όπως ο Valance και καθώς συνεχίζει να κινείται προς τα εμπρός η Aurra ρίχνει μια βόμβα καπνού, ο Jango ρίχνει το rocket pack του στον Struk και στη συνέχεια χρησιμοποιεί το καλώδιο του για να τον τυλίξει πριν τον εκτοξεύσει ουρλιάζοντας στον ουρανό.

Στη συνέχεια έρχεται το αποκορύφωμα, καθώς μέσω ολοκαταγραφής η Nakano αποκαλύπτει ότι ο πρέσβης Fiarok είναι ο ένοχος και συλλαμβάνεται άμεσα, παρά το γεγονός ότι διαμαρτύρεται έντονα για την αθωότητά του. Οι Anselmi είναι εξοργισμένοι, ορκίζονται να μην δώσουν τέλος στις εχθροπραξίες, και έτσι η ειρήνη στο Glee Anselm δεν αποκαθίσταται, η Ελπίδα ανακτάται (πλην κάποιων πολύτιμων πετραδιών που η Aurra Sing τσεπώνει), η διοίκηση του Καγκελάριου Valorum ακροβατεί στα πρόθυρα της κατάρρευσης και ενώ ο Jango παίρνει τα εύσημα, δεν έχει πειστεί ότι όλα είναι όπως φαίνονται. Αυτή η διαπίστωση κεντρίζει το ενδιαφέρον του Count Dooku, του εγκέφαλου πίσω από την όλη συνωμοσία που έχει σχεδιαστεί για να προκαλέσει αστάθεια στη Γερουσία, και τελειώνουμε τη σειρά με τον Dooku να θέλει να μάθει περισσότερα για τον Jango Fett.




Ικανοποιητική, διαφωτιστική, διορατική, εκτεταμένη και γεμάτη δράση- όλα όσα περιμένετε από μια ιστορία του Ethan Sacks, και με πολύ περισσότερο "κρέας στο κόκκαλο" από τις περισσότερες μίνι σειρές, αφήνει τον αναγνώστη να θέλει κι άλλα (τα οποία του προκαλεί με την υπογραφή "The End....For Now...."). Ένας πολύ καλός τρόπος για να γιορτάσουμε τα prequels σε αυτή την επετειακή χρονιά, άλλη μια βουτιά στα χρόνια πριν από το Phantom Menace και ας μην ξεχνάμε ότι είναι όμορφα σχεδιασμένο από τον καλλιτέχνη Luke Ross και τον κολορίστα Nolan Woodard. Πραγματικά συνιστάται ανεπιφύλακτα.

Πηγή: Fantha Tracks